Wat overschiet

Ik schrijf mij een wandelpad

omdat het zijn bestaan opeist, ondanks

dat het nog niet vaststaat hoe het

verder gaat en waartoe het leidt.

Wat ik voor ogen heb is een pad

met flauwe bochten, zodat ik

het einde niet kan zien. Om de

zoveel meter een vergezicht

waarin heel mooie bomen staan,

een boerenlandschap, daartussen

velden vol met bloemen. Natuurlijk

moet er onderweg iets zijn

om even uit te rusten, te genieten

van wat het uitzicht biedt,

te mijmeren over het leven, het

voorbije en wat er overschiet.

Ik schrijf mij een wandelpad

en gebruik daarvoor alles wat

ik mooi vond langs die vele

paden waarover ik ooit ging en

ik wandel voort in mijn herinnering

Joke van der Ark

Nr. 1318 – 23 augustus 2025