Gegrepen

Na vele jaren gebeurt het mij opnieuw.

Ik weet nog hoe het mij te moede was

aan het begin, toen ik het gevoel had

dat mijn binnenste naar buiten wilde

en alles wat ik in me droeg tegelijk

een uitweg zocht.

Het is zo’n zelfde toestand die

mij nu te grazen neemt, waar ik

niet voor weg kan lopen, die mij

noodzaakt op te schrijven wat door

een innerlijke kracht naar buiten

wordt gestuwd.

Een gedrevenheid

die zijn oorsprong vindt in

het tot mij nemen van zoveel

mooie zinnen die deze dichter schreef,

heel veel jaren voordat ik begon

te doen wat hij reeds heel lang deed.

Het stemt mij triest te weten dat

deze mens er niet meer is, maar

tegelijkertijd maakt het mij blij te

mogen lezen wat hij heeft nagelaten,

werk dat tot mij spreekt, mij meevoert

naar de oorsprong van zijn gedachten.

Een oerbron waarin ik al lezende

herken hoe het hem te moede

moet zijn geweest ten tijde van

het denkproces. Hij is niet meer,

maar wat een feest is het te mogen

doorgronden wie en wat hij is geweest.

Joke van der Ark

Nr. 1316 – 13 augustus 2025

Hermann Hesse, 1877 – 1962