Klaarwakker

Het is drie uur zie ik

als ik van de wc afkom.

Dan, nadat ik wat

gedronken heb, probeer

ik weer te slapen.

Het lukt me niet, dus

lees ik wat. Maar weer

een poging wagen?

Nog niet, een kopje thee,

wellicht lukt het dan …

De balkondeur

heb ik opengezet omdat

ik behoefte heb aan frisse lucht,

maar nu hoor ik het geraas

van auto’s op de snelweg.

Welke weet ik niet,

want het zijn er twee,

die het doorgaand

verkeer direct langs

mijn woonplaats leiden.

Ik luister ernaar en

bedenk dat in elke auto

mensen zitten, alleen,

met elkaar, die naar

hun werk gaan of

al aan het werk zijn

als chaufferen toevallig

hun beroep is, maar

er zijn er zeker ook

die met vakantie gaan …

Ik lig hier en denk

aan hen en zij

wellicht aan mij.

Dat is een mogelijkheid,

want dat doe ik immers ook

wanneer ik in den vreemden

langs dorpen en steden rijd.

Mijn gedachten gaan dan

uit naar de mensen die

daar wonen.

Ik ben mij bewust dat

niet iedereen zulke

gedachten heeft. Al is

het er maar één denk ik,

dat vind ik al voldoende,

want het is fijn

om te bedenken dat

er tenminste iemand is

die veronderstelt hoe

ik hier wakker lig.

Ik vind het mooi, mij

op deze manier

verbonden te voelen

met een medemens.

Het geeft mij rust en

wie weet val ik straks

in slaap, in gedachten

verbonden met iemand die

net als ik, op dit moment

klaarwakker is.

Joke van der Ark

Nr. 1308 – 26 juli 2025